Na het verlies van je kind trek je je terug in je eigen ‘veilige’ huis. Je kan of wil (nog) niet terug naar werk maar na een paar weken wil je ook niet alleen maar thuiszitten. Thuis kun je tegen de muur opvliegen en als je niet uitkijkt wil je je bed niet eens meer uitkomen. Afspraken buiten de deur kosten veel energie. Je hebt je te verhouden tot de buitenwereld voor wie het leven ‘gewoon’ doorgaat. Je merkt dat je de aansluiting met anderen mist. Je voelt dat je het anders wil, maar je hebt geen idee hoe. Je merkt dat afleiding je wel helpt om overeind te blijven, om niet alleen maar in het diepe gat van rouw weg te zakken. 

Precies daarom is de rouwwerkplaats opgericht. Je leert hier anderen kennen die ook hun kind zijn verloren. Niet alleen kom je in contact met anderen, je gaat ook je ‘handen uit de mouwen’ steken. Op een manier die fijn is voor jou.

Doel rouwwerkplaats
Het doel van de rouwwerkplaats is je te helpen de afleiding te vinden die zo noodzakelijk is om overeind te blijven, om je te helpen uiting te geven aan je gevoel, door middel van lotgenotencontact en het werkboek “Verder zonder jou” en je een gevoel van waarde te geven omdat je bijdraagt aan het proces van anderen die hetzelfde hebben meegemaakt.

Waarom is dit nodig?
Op het moment dat je jouw kind verliest door de dood, zorgt de schok van het verlies ervoor dat alles tot stilstand komt. De invloed op de prefrontale cortex (jouw denkende brein) is dusdanig dat je niet kan nadenken en geen overzicht hebt. Daarnaast is alles wat bekend was, onbekend geworden, alles wat belangrijk was, onbelangrijk. In eerste instantie moet je er niet aan denken om iets buitenhuis te gaan doen, je kan je al helemaal niet voorstellen dat je ooit nog wat gaat doen. In rouw zal iedereen op zijn eigen manier (moeten) rouwen. Uit onderzoek blijkt dat een gezonde heen en weer beweging tussen het verlies en het herstel van belang is om veerkrachtig te blijven. Daarmee wordt bedoeld dat je én met het verlies bezig bent en alle gevoelens voelt die daarbij horen en met het herstel. Dat wil zeggen, met jouw ‘nieuwe’ leven. Ontdekken hoe je de dingen nu moet doen, nu dat jouw kind is overleden. Vaak zien we dat je vlak na het verlies alleen maar in de ‘verlieskant’ leeft en na verloop van tijd ook dingen in de ‘herstelkant’ doet. Die heen en weer beweging kun je zien als rouwen. Door de afwisseling te maken tussen die twee kanten, blijf je veerkrachtig, of kun je je veerkracht weer terugvinden. Vlak na het overlijden kom je thuis te zitten. Er moet veel geregeld worden en als na een paar maanden die drukte voorbij is, de aanloop minder wordt, dan wordt het stil om je heen en kan de realiteit van het verlies door gaan dringen. Om dat te kunnen dragen is afleiding belangrijk, juist omdat je daarmee de heen en weer beweging kan blijven maken tussen verlies en herstel.

Echter, jij hebt helemaal geen zin in afleiding, omdat je ‘nergens’ meer zin in hebt. Op enig moment, en wanneer dat is, dat is voor iedereen verschillend, kan werk dan een helpende factor zijn omdat het ‘moet’. Na hoe veel tijd heeft ook te maken met het soort werk dat je doet. Misschien werk jij op een plek waar veel doet herinneren aan het overlijden van je kind. Of werk je op tijden die niet meer vol te houden zijn, omdat je daar nu de energie niet voor hebt. Het werk kan ook dermate intellectueel uitdagend zijn, dat het niet te doen is om aan de slag te gaan. Enerzijds is er dus de behoefte aan afleiding. Anderzijds kost het zelf op zoek gaan naar afleiding, heel veel energie.

Door in een vroeg stadium je in contact te brengen met anderen, die jouw situatie herkennen, die daar zelf ook inzitten of ingezeten hebben en waar je laagdrempelig, niet al te uitdagend, werk kan doen ga je weer wennen aan een werkritme en aan het van huis zijn (wat in eerste instantie echt een uitdaging kan zijn). Gedurende de periode dat je bij de Rouwwerkplaats bent, krijg je ook de mogelijkheid om met een werkboek vorm te geven aan het verlies. Indien nodig is er, op aanvraag, de mogelijkheid voor laagdrempelige psychosociale ondersteuning/rouwbegeleiding.

Wat biedt de rouwwerkplaats

• Laagdrempelige werkzaamheden om de hersens weer te laten wennen aan werk en af te leiden van het verlies
• De mogelijkheid om onder lotgenoten te zijn zodat het verdriet gedeeld kan (blijven) worden
• Psychosociale ondersteuning door middel van het werkboek “Verder Zonder Jou”
• Op aanvraag sychosociale ondersteuning / rouwbegeleiding door middel van gesprekken met de (rouw)psycholoog 

Door werkzaamheden te verrichten die weinig vragen van de hersenen, word je afgeleid worden van het verlies, kun je je voldaan voelen omdat je hebt bijgedragen aan anderen die in dezelfde positie verkeren en wen je aan activiteiten verrichten. Werken zorgt ervoor dat je de heen en weer beweging maakt tussen verlies en herstel, onderzoek toont aan dat die helpt tegen depressieve gevoelens. Daarbij leer je weer onder de mensen te zijn. In eerste instantie zijn dat lotgenoten waar je verdrietig kan zijn en waar iedereen er begrip voor heeft als je alleen maar met een papiertje in je handen voor je uit zit te staren. Daarbij zullen de mensen die daar ook werken niet jolig door het gebouw rennen, wat vaak een enorme trigger voor jou in rouw kan zijn als mensen dat wel doen. Vaak wordt er gezegd: “iedereen gaat gewoon door alsof er niks gebeurd is, maar zo voel ik dat niet”. Door in contact te zijn met lotgenoten leer je dat je niet ‘gek’ bent, dat jouw reactie een normale reactie is op een abnormale gebeurtenis. Je hoeft je niet te twijfelen of je wel goed rouwt, want je ziet bij de anderen dat die het op dezelfde manier doen. Op deze manier blijft jouw eigenwaarde zo veel mogelijk in stand en leer je dat jouw manier van omgaan met dit grote verlies goed is. Zodat je ook leert erop te vertrouwen dat jij jouw eigen weg mag vinden in het landschap van rouw.

Psychosociale ondersteuning
Als jij je bij de Rouwwerkplaats aanmeldt, dan krijg je het werkboek “Verder zonder jou”. Hiermee ga je zelf aan de slag om te schrijven, aan de hand van vragen, over jouw rouwproces. Ook vind je daar informatie over rouwen. Vanuit de Rouwwerplaats wordt ook rouwbegeleiding aangeboden. Er is een verschil in ‘normale’ rouw en ‘traumatische’ rouw.

Normale rouw
In rouw is in principe niet altijd therapie nodig. Dood hoort bij het leven. Toch merken we de laatste jaren meer en meer een tendens om bij rouw hulp te zoeken. De omgeving valt weg waardoor mensen zich alleen voelen en het gevoel krijgen dat ze niet goed rouwen. De roep om hulp en een luisterend oor wordt groter. Dit betekent niet dat intensieve therapie noodzakelijk is. Mocht jij daar wel behoefte aan hebben, dan zal gekeken worden of gesprekken te plannen zijn.

Traumatische rouw
In die gevallen waar het overlijden traumatisch is kan een intensievere therapie noodzakelijk zijn. Dit wordt niet aangeboden binnen de Rouwwerkplaats. Wel kun je, mocht je dat willen, met de (rouw)psycholoog afspraken maken om op eigen initiatief dat trauma aan te pakken met trauma therapie, bij voorbeeld (EMDR). Als het trauma is doorgewerkt, kan (weer) overgestapt worden naar de begeleiding van ‘normale’ rouw, zoals dat binnen de rouwwerkplaats plaatsvindt door middel van lotgenotencontact.

Hoe lang duurt het
Je bent bij de rouwwerkplaats net zo lang welkom als je zelf wenst. Vaak zien we dat als iemand bij de rouwwerkplaats is geweest, zich ook wil verbinden aan Stichting Nooit Voorbij om te ondersteunen bij activiteiten die SNV uitvoert. Het werkboek dat je invult is helemaal van jou en blijft jouw eigendom.

Deelname aan de rouwwerkplaats is geheel vrijwillig en vrijblijvend (tenzij anders afgesproken). Het is aan jou wanneer je komt en hoe vaak je komt.